WDZIĘCZNOŚĆ - NAUCZMY NASZE DZIECI WDZIĘCZNOŚCI

Wdzięczność - nauczmy nasze dzieci wdzięczności, to zmieni Ich sposób postrzegania świata ale również postawę z "daj mi więcej" na "dziękuję za to co dostaję".

Jako rodzic zauważmy ugotowany, pyszny, domowy obiad i skomentujmy to dobrym słowem przy dzieciach, podziękujmy za to razem z dziećmi.

Przekraczamy próg domu, a tu pachnie ciastem - niech nasza radość i zachwyt tym faktem rozbrzmiewa aż po dach :)))

Zauważmy, że nagle kosz na śmieci opustoszał, dopytajmy, kto to zrobił, pochwalmy, podziękujmy. Zauważmy nawet drobną pracę zrobioną dla rodziny, włożoną w dom, której nie musieliśmy zrobić sami. Dostrzeżmy to i wyraźmy głośno przy dzieciach i razem z dziećmi podziękujmy. Dostrzegajmy również wysiłek włożony w utrzymanie rodziny, uczmy dzieci wdzięczności za ten trud i często zmęczenie pracą.

Wdzięczność zmienia rodzinę. Sama myśl o wdzięczności wywołuje uśmiech na twarzy, chęć do działania, do zrobienia czegoś dobrego dla innych.

Taka postawa rodziców uczy dzieci szacunku do rodziców, do wysiłku wkładanego w każda pracę i staje się "komunikatem" od mamy/taty, że drugi rodzic jest dobry i pracowity. Ta postawa sprawia, że to rodzice są filarem rodziny i stają się przede wszystkim dla siebie ale również dla dzieci najważniejsi.

W dzieciach wzrasta zaufanie do rodziców, poczucie, że rodzice są wielcy, a rodzice stają się oparciem dla dzieci. Dzieci wychodzą z ról i osadzają się na swoim miejscu.

Teraz dzieci mogą budować poczucie własnej wartości tak samo Wielkie jak Wielcy są Rodzice w Ich oczach.

W naszym wychowaniu, w naszych domach taka postawa nie występowała zbyt często. Wojny, zabory - położyły się cieniem na naszych losach. Przesiedlenia, przesuwanie granic - i skazanie ludzi na tułaczkę, głód, śmierć rodziło myślenie, że człowiek jest nikim.

Wdzięczność, złożenie rąk jak do modlitwy, głęboki pokłon i słowo "namaste" "kłaniam się Tobie" jest głęboko zakorzenione w kulturach i religiach Wschodu. Warto czerpać wiedzę również z innych kultur i religii i otwierać się na tą wielowiekową wiedzę.

Już widzę te maluchy dające całusa mamie i tulące się - za co? Za wszystko - bo tata powiedział: widzimy i dziękujemy.

Bądźmy uważni, dostrzegajmy  :))  i wrażajmy to z wdzięcznością  :))

Pamiętajmy również o tym, że nie można dać dziecku cenniejszego prezentu - jak okazywanie miłości drugiemu rodzicowi, poprzez patrzenie na niego z radością i wdzięcznością, po prostu z miłością.

Namaste

Sierpień 2025